متابولیسم معماری ارگانیک به عنوان نتیجه ای از یک محیط نابیانگر، مفهوم اساسی، ادغام ساختمان در یک منظره مصنوعی و همچنین اتصال معماری با ساختار سایت حیاط باز بود. این، یک گفت و گو با بافت و نظم طبیعی است. این پروژه با در نظر گرفتن فضای متحرک زندگی برای بشر به عنوان یک آفریده و مؤلفه ای از این طبیعت ،ایجاد شده است. این، اتحادی از تصاویر بیولوژیکی، مهندسی و معماری است.
ترکیب معماری ساختمان، از خارج به داخل توسعه می یابد. این امر با محیط بهم پیوسته است، یک معماری ارگانیک با یک فلسفه از متابولیسم. عناصر دائمی و موقت به وضوح شناخته می شوند : چارچوب و ذات در حال تغییر ارگانیسم جهان اطراف، بیولوژی معماری، وحدت طراحی معماری و طبیعی.

در طراحی خانه، ساختار بصری به عنوان یک گسترش طبیعی به شکل واحدی از تعامل با مفاهیم آینده نگری معماری ترکیب می شود که با آن منافاتی ندارد. در همان زمان، فضاهای عملکردی به طور همزمان متمایز می شوند و یک کل واحد را تشکیل می دهند و مرزهای بین فضای بیرونی و فضای داخلی را محو می کنند. ترکیب معماری به شکلی آزادانه در حال توسعه است. ایده سودمند و درعین حال کارکردی بودن، بر “سازگاری” هماهنگ پروژه با شرایط و هدف آن، غالب است. این ایده با در نظر گرفتن محدودیت های تماس بصری از توسعه بیرونی روستا و احداث منطقه خصوصی با تراس، چشم انداز و بدنه مجاور به دلیل حجم محصور ساختمان در طرح اجرا شده است.

همه چیز مانند یک ارگانیسم زنده و متعادل است : فضای بیرونی با فضای داخلی اتاق نشیمن ، اتاق خواب و سایر اتاق ها در هم تنیده شده است. تداوم جریان چشم انداز به داخل ساختمان و از ساختمان به داخل منظره، توسط سقف سبز تقویت می شود که روی آن باغی با گیاهان چوبی و علفی وجود دارد. اتصال اضافی با فضای بیرونی به وسیله لامپ های سقفی با محوریت حرکت خورشید و افزودن هوای آزاد و یک بازی ظریف از تضاد های سیاه و سفید به فضای داخلی سازماندهی می شود.

معماری آینده نگر به عنوان یک عنصر طبیعی از طبیعت.
راه حل در فضای  داخلی، اصل ادغام “گالری خانگی” با فضای زندگی است. قاب ساختمان زمینه ای برای دکوراسیون و هنر، مجسمه ها، عناصر تزئینی با مضامین پنهان ژاپنی و اشکال نمادین است. هر قطعه از مبلمان به عنوان یک اثر هنری تعبیر می شود. پنجره های قالب پانوراما مانع از تمرکز سایت بر روی “تاریخچه” در خانه نمی شوند و یک میدان معماری واحد را نابود نمی کنند، که شامل تدابیر معماری بیرونی – داخلی و چشم انداز است. اشیاء هنری همچنین عناصر منطقه ای فضاهای مسکونی و غیر مسکونی هستند و به یافتن جهت حرکت کمک می کنند.

تنظیم و گردآوری :فاطمه پهلوان زاده